Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/35/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących dostarczania na rynek urządzeń elektrycznych przeznaczonych do stosowania w określonych granicach napięć, zwana również Low Voltage Directive, LVD lub Dyrektywą niskonapięciową, to jedna z kluczowych dyrektyw europejskich, która reguluje wymagania dotyczące bezpieczeństwa użytkowania urządzeń elektrycznych na terenie UE oraz EOG.

Dyrektywa ta została ustanowiona w 2014 roku i weszła w życie w całej Unii Europejskiej w przeciągu następnych kilku lat. Jej celem jest zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania urządzeń elektrycznych oraz ich zgodności z unijnymi wymaganiami technicznymi.

Low Voltage Directive odnosi się do urządzeń elektrycznych, które są przeznaczone do stosowania w określonych granicach napięć. Obejmuje ona szeroki zakres produktów, w tym m.in.:

sprzęt AGD (np. pralki, lodówki, kuchenki elektryczne)

urządzenia oświetleniowe (np. lampy, żarówki)

urządzenia elektroniczne (np. telewizory, komputery, smartfony)

narzędzia elektryczne (np. wiertarki, pilarki)maszyny przemysłowe (np. linie produkcyjne, maszyny do obróbki metali)

urządzenia medyczne (np. aparaty słuchowe, elektrokardiografy)

Dyrektywa niskonapięciowa jest jednym z elementów tzw. "Nowego Podejścia" (New Approach), które zostało wprowadzone w latach 80. XX wieku. Celem Nowego Podejścia było wprowadzenie bardziej elastycznych i skutecznych przepisów dotyczących bezpieczeństwa produktów, poprzez skupienie się na ich wytycznych ogólnych i zasadach, zamiast szczegółowych wymagań technicznych.

Początkowo dyrektywa LVD była częścią dyrektywy "Niskonapięciowe Urządzenia Elektryczne" (Low Voltage Electrical Equipment Directive), która została wprowadzona w 1973 roku. W 1993 roku dyrektywa ta została zaktualizowana i przemianowana na "Dyrektywę LVD", aby lepiej odzwierciedlić jej zakres i cele.

Kolejne zmiany w dyrektywie LVD wprowadzono w 2006 roku, w ramach procesu tzw. "Programu Aktualizacji" (New Legislative Framework), którego celem było wzmocnienie i uproszczenie systemu unijnych przepisów dotyczących bezpieczeństwa produktów. W ramach Programu Aktualizacji wprowadzono m.in. obowiązek włączania do oceny zgodności z dyrektywą LVD elementów dotyczących ekoprojektu i efektywności energetycznej.

Dyrektywa niskonapięciowa określa minimalne wymagania bezpieczeństwa, jakie muszą spełniać produkty sprzedawane w UE. Dotyczy to urządzeń elektrycznych o napięciu znamionowym od 50 do 1000 V prądu przemiennego oraz od 75 do 1500 V prądu stałego. Wśród urządzeń objętych dyrektywą znajdują się m.in. elektronarzędzia, urządzenia domowe, oświetlenie, maszyny przemysłowe, a także urządzenia medyczne i laboratoryjne.

Wymagania bezpieczeństwa określone przez dyrektywę LVD obejmują wiele aspektów. Produkty muszą być zaprojektowane i wykonane w sposób, który minimalizuje ryzyko porażenia prądem oraz zapewnia odpowiednią izolację elektryczną. Muszą również spełniać wymagania dotyczące etykietowania oraz instrukcji obsługi, aby użytkownicy byli świadomi ryzyk związanych z ich użytkowaniem.

W dyrektywie niskonapięciowej określono minimalne wymagania bezpieczeństwa produktów elektrycznych, które muszą być spełnione, aby umożliwić ich wprowadzenie na rynek Unii Europejskiej. Jednym z narzędzi, które pomagają spełnić te wymagania, są standardy bezpieczeństwa.

Dyrektywa LVD odwołuje się do norm europejskich, czyli tzw. "norm zharmonizowanych", które opisują wymagania dotyczące bezpieczeństwa produktów elektrycznych. W przypadku, gdy producent stosuje takie normy, można uznać, że jego produkt spełnia wymagania dyrektywy LVD.

Produkty, które nie spełniają wymagań dyrektywy niskonapięciowej lub nie są zgodne z normami zharmonizowanymi, nie mogą być wprowadzone na rynek Unii Europejskiej. Dlatego ważne jest, aby producenci zapoznali się z wymaganiami dyrektywy LVD oraz stosowali odpowiednie standardy bezpieczeństwa w procesie projektowania i produkcji swoich produktów.

Ponadto, produkty objęte dyrektywą LVD muszą być oznakowane znakiem CE, co oznacza, że są zgodne z wymaganiami unijnymi. Właściciele przedsiębiorstw, które wprowadzają produkty do obrotu, muszą zapewnić, że ich produkty spełniają wymagania dyrektywy LVD oraz że posiadają dokumentację potwierdzającą ich zgodność.

Dyrektywa niskonapięciowa ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa użytkowników urządzeń elektrycznych. Dzięki jej wymaganiom firmy muszą stosować odpowiednie standardy i procedury, co minimalizuje ryzyko wypadków związanych z użytkowaniem takich urządzeń. Dyrektywa ta jest również ważna dla przedsiębiorców, którzy wprowadzają produkty do obrotu w UE, ponieważ zapewnia im jasne i jednoznaczne wymagania dotyczące bezpieczeństwa oraz minimalizuje ryzyko wystąpienia sporów prawnych.